تنهایی...

حزنم هم از روزگار تنهاییست 

من به تنهایی خویش عادت کردم

دلبرم‌چون‌که‌تو‌باشی‌عاقبت‌اخطار‌تنهاییست

سر به کوه و دشت و کمند افکندم

بلکه‌ازیادم‌بری‌گرچه‌آن‌هم‌انحصار‌تنهاییست

کور شدم محتاجم ندایم ده

خاموش شدم شاید این اقرار تنهاییست

#علی_محی_آبادی

﴿کیاشا﴾